maandag 3 september 2007

In Patagonië

Ons eerste kennismakng met Chili was meteen bijzonder geslaagd. Na wederom een behoorlijke busrit kwamen we aan in de stad Punta Arenas. Na het pinnen van Chileense centjes, een bezoekje aan de ´tourist office´ en een kopje koffie bij een lokaal café, zijn we op zoek gegaan naar een goed slaapplekje. Deze keer hebben we ervoor gekozen om bij een familie thuis te slapen. Dit komt erop neer dat je wel je eigen slaapkamer hebt, maar dat je verder gebruik maakt van de faciliteiten van de familie die er zelf ook woont. Bijzonder leuk aan deze slaapplek was de open haard en het bankje vlak voor onze kamer waar we elke avond romantisch hebben gezeten. Verder was het heerlijk om, afgezien van de 2 keer in Buenos Aires, weer eens zelf te kunnen koken. Hollandse piepers, maiskolfjes en een hamburgertje.... mmmm.

De twee dagen in Punta Arenas zelf hebben we weinig bijzonders gedaan. We zijn onder andere naar het plaatselijke museum geweest en hebben de begraafplaats bezocht. Hier was goed te zien dat deze regio erg rijk is/was.



Verder hebben eens goed gekeken naar de verschillen tussen Argentinië en Chili. Op het eerste gezicht zijn de mensen hier iets gereserveerder (nb zeker niet minder vriendelijk), rijden de Chilenen aanzienlijk voetgangervriendelijker en zijn de gebouwen en woningen kleurrijker.



Toen richting Puerto Natales, de uitvalsbasis voor hét natuurpark Torres del Paine, de gletsjer Perito Moreno (Arg.) en het startpunt voor de vierdaagse boottocht naar Puerto Montt. Ook hier een super leuk hostel gevonden. We hebben zowaar een echt dekbed, een eigen badkamer, kunnen ook hier zelf koken en kunnen beneden gebruik maken van de ´gezamenlijke´ woonkamer zodat we weer eens een avondje aan een tafel te kunnen zitten zonder dat dit tevens een restaurant/café is. Ze hebben zowaar een website: www.nataleslodge.cl. Dat wat betreft het goede nieuws.

Het eerste slechte nieuws is dat de verkoudheid van Rinze inmiddels is overgegaan in een voorhoofdsholteontsteking. Na de eerste zelfdiagnose dat het nu echt tijd werd voor antibiotica zijn we naar de apotheek gegaan. Helaas blijk je ook hier antibiotica alleen op doktersrecept te kunnen krijgen. Een bezoekje aan het plaatselijke ziekenhuis bracht, na het vaststellen dat Rinze geen koorts had en geen verhoogde of verlaagde bloeddruk, uitkomst c.q. het recept. Inmiddels is hij halverwege de kuur en alweer aan de beterende hand.

De tweede tegenvaller was dat precies de boot die wij wilden nemen naar Puerto Montt was gecancelled en de boot vertrek slechts één keer per week. Kortom dilemma.... óf met de bus/het vliegtuig vertrekken óf in plaats van 7 dagen 14 dagen in dit plaatsje blijven en dan toch met de boot. Omdat we echt een super hostel hebben, het hier eigenlijk best leuk is, Rinze toch nog wat ziekig is en we toch echt héél erg graag de boottocht dwars door natuurgebieden en fjörden wilden maken, hebben we uiteindelijk besloten hier in totaal twee weken te blijven. En tot nu toe bevalt dat prima.



Inmiddels hebben we de gletsjer Perito Moreno in een dagtocht bezocht. Dus ´s ochtends vroeg met een busje richting Argentinië.



Wat deze gletsjer zo indrukwekkend maakt is dat je er echt heel dicht bij kunt komen. Zo dichtbij zelfs dat je de gletsjer kan horen barsten en breken en dat je hele stukken ijs naar beneden ziet vallen.





Na deze super leuke, indrukwekkende maar uitputtende dag weer een paar daagjes rustig aangedaan (we hebben immers 2 hele weken de tijd).

Vervolgens hebben we ons vanuit het dorpje door een taxi af laten zetten bij de ´Mirador Dorotea´, oftewel het uitkijkpunt Dorotea. Na het betalen van de toegangsprijs aan zeer waarschijnlijk Dorotea zelf en de belofte dat er een snack klaar zou staan als we terugkwamen hebben we het uitkijkpunt, een berg van +/- 600 meter, beklommen. En dat was nog best wel zwaar. Gelukkig hadden we een wandelstok meegekregen en was het uitzicht inderdaad bijzonder mooi.





Bij aankomst beneden werden we bij Dorotea thuis uitgenodigd en stond er een uitgebreide lunch klaar met broodjes, vers gebakken eitjes, koffie, etc. etc.

Na deze meer dan voedzame maaltijd begonnen we aan onze wandeling terug naar het dorp. Tijdens deze wandeling kwamen we onder andere dit tegen. We begrijpen het nog steeds niet helemaal, maar vonden het toch erg bizar. De kleine huisjes worden omringt door met water gevulde frisdrank flessen.



Na een half uur wandelen kregen we door een vriendelijke boer een lift aangeboden in een inmens grote en aftanse pick-up truck. Heel relaxed, want zo waren we binnen no-time weer terug in ons dorpje.

Tot zover. De volgende keer meer over onze avonturen in Torres del Paine (zoals jullie merken hebben we alle tijd).

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Fantastische foto's. Wat een landschap en wat een goede scherpe beelden. Rinze kan zo in een film mee doen, maar dan wel de baard laten staan. Wij zouden ook graag eens bij Dorotea langs willen gaan.

Anoniem zei

Ik sluit me graag bij Otto aan.
Het ziet er goed uit allemaal. Veel interessanter dan hier.
(P.S. Inmiddels wel een nieuwe baan per 01-09 bij KPN Wholesales & Operations Fin)

Veel plezier nog!

Anoniem zei

Wow, dat ziet er allemaal mooi uit. En herkenbaar. Anderhalf jaar geleden was ik hier ook nog, precies zelfde plaatsje. Kijk maar 's of jullie Beatrice kunnen vinden, zij is geloof ik de enige vrouwelijke gids voor trekkings in Torres del paine, zo ja doe haar de groeten. GAan jullie de trekking nog doen? Ik vond het een van de mooiste plekken waar ik ooit geweest ben. Geniet ervan!
groet Vera

Landkaart Nederland

Landkaart Thailand

Landkaart India

Landkaart Cambodja

Landkaart Laos

Landkaart China

Kaart Yunnan

Hier nog een kaartje met iets meer detail.

Landkaart Vietnam

Landkaart Filipijnen

Landkaart Australië

Landkaart Frans-Polynesië

Landkaart Chili

Landkaart Peru

Landkaart Argentinië