De grote stad
Cordoba is de tweede stad van Argentinie, iets van 1.3 miljoen inwoners, dus echt groot maar niet zo overweldigend als Buenos Aires. Het is ook nog eens een echte studentenstad. Dit betekent één en al levendigheid gedurende de dag en natuurlijk de nacht. Dit kregen we goed mee omdat onze hotelkamer midden in het centrum aan een drukke winkelstraat lag. Tja, hier voelden wij ons natuurlijk meteen thuis. Afgezien van de eerste dag was het overdag heerlijk t-shirt weer en hebben we heerlijk eindeloos door de historische binnenstad gedwaald. Af en toe een ijsje gescoord bij één van de vele Heladorias. Een bijzonder plezierige Italiaanse invloed. Verder zijn we niet één keer, maar zelfs twee keer naar de de bioscoop geweest. Een toegangskaartje kostte hier 6 pesos (+/- 1,5 Euro), dus voor de prijs hoef je dit niet te laten.
De eerste avond belandden we in een voetbalkroegje waar Cordoba´s eigen Belgrano het net op ging nemen tegen Union. Het was bloedje spannend, beetje jammer dat de tegenstander in de 89ste minuut de 0-1 scoorde en de scheids vervolgens in blessuretijd een zuivere handsbal in strafschopgebied over het hoofd zag. De volgende dag lazen we dan ook in de krant dat de scheids zich had teruggetrokken vanwege deze misser en dat de Argentijnse KNVB technische middelen in wil gaan zetten. Goh, dat klonk ons bekend in de oren. Ook opvallend: de commentator beschouwt het als een kunst om in één adem zo lang mogelijk GOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOL! te roepen als er wordt gescoord. Echt hilarisch! (hoewel het wel duidelijk minder leuk is als de tegenpartij scoort)
Na Cordoba, een paar dagen naar Salta. Salta heeft eveneens een mooie historische binnenstad en ook hier hebben we erg van genoten. We konden hier goed merken dat we midden in verkiezingstijd zaten. De hele dag reden er brommertjes met reclameborden rond.
Verder zijn we weer lekker uit eten geweest. Dat kan in Argentinië toch echt het best! Iets dat we hier ook beginnen te merken is de invloed van de noordelijke landen. De mensen krijgen steeds meer een indianenuiterlijk en wij gaan dus steeds minder makkelijk op in de omgeving. Verder is dit ook duidelijk één van de armere gebieden van Argentinie. Maar het blijft super veilig: bij de pinautomaat moesten wij zelfs iemand helpen met het juiste bedrag in te toetsen. Nou zien wij er natuurlijk ook heel betrouwbaar uit...
Volgende keer alles over onze laatste week in Argentinië.
De eerste avond belandden we in een voetbalkroegje waar Cordoba´s eigen Belgrano het net op ging nemen tegen Union. Het was bloedje spannend, beetje jammer dat de tegenstander in de 89ste minuut de 0-1 scoorde en de scheids vervolgens in blessuretijd een zuivere handsbal in strafschopgebied over het hoofd zag. De volgende dag lazen we dan ook in de krant dat de scheids zich had teruggetrokken vanwege deze misser en dat de Argentijnse KNVB technische middelen in wil gaan zetten. Goh, dat klonk ons bekend in de oren. Ook opvallend: de commentator beschouwt het als een kunst om in één adem zo lang mogelijk GOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOL! te roepen als er wordt gescoord. Echt hilarisch! (hoewel het wel duidelijk minder leuk is als de tegenpartij scoort)
Na Cordoba, een paar dagen naar Salta. Salta heeft eveneens een mooie historische binnenstad en ook hier hebben we erg van genoten. We konden hier goed merken dat we midden in verkiezingstijd zaten. De hele dag reden er brommertjes met reclameborden rond.
Verder zijn we weer lekker uit eten geweest. Dat kan in Argentinië toch echt het best! Iets dat we hier ook beginnen te merken is de invloed van de noordelijke landen. De mensen krijgen steeds meer een indianenuiterlijk en wij gaan dus steeds minder makkelijk op in de omgeving. Verder is dit ook duidelijk één van de armere gebieden van Argentinie. Maar het blijft super veilig: bij de pinautomaat moesten wij zelfs iemand helpen met het juiste bedrag in te toetsen. Nou zien wij er natuurlijk ook heel betrouwbaar uit...
Volgende keer alles over onze laatste week in Argentinië.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten