Inburgeren

Nadat we ons bij de 'Clog Barn' te buiten waren gegaan aan kroketten en poffertjes vonden we dat het nu hoog tijd werd om wat beter te intergreren in de Australische samenleving.

Aangekomen in Byron Bay bood de eerste mogelijkheid zich al snel aan. We zaten rustig in onze gezamenlijke huiskamer wat te kletsen met de buurmeisjes toen er plotseling een Steve Irwin-lookalike door het raam tegen Caren (die zich werkelijk wezenloos schrok) aan begon te ratelen. Het was zo'n opvallende verschijning dat Rinze hem zelfs nog herkende van zijn vorige bezoek aan Australië en dat is 9 1/2 jaar geleden!
Samengevat: hij heeft ons overgehaald om een golfsurfcursus te doen. Wij waren er nog niet volledig van overtuigd dat we dit geweldig zouden vinden, maar ja het hoort nu eenmaal wel echt bij Australië. Bovendien kregen we een 40-meter-staan-op-je-surfboard-of-geld-terug-garantie. Uiteindelijk vonden we het allebei erg leuk om een keer gedaan te hebben, maar zijn we helaas niet gegrepen door het hier heersende golfsurfvirus. En die 40 meter? Tja, we hebben werkelijk geen idee, maar we hebben wel allebei een tijdje op de plank gestaan dus het zal wel. Helaas geen foto's, omdat we natuurlijk druk aan het surfen waren.

Verder ligt bij Byron Bay het meest oostelijke punt van het Australische vasteland, daar hebben we wederom een mooie wandeling gemaakt en genoten van het uitzicht.



Toen op naar Brisbane, de op drie na grootste stad van Australië. In de Lonely Planet stond weer een walking tour en die zijn over het algemeen erg leuk.




Tijdens dat wandelrondje kwamen we langs een theater en omdat het ons leuk leek om weer eens een voorstelling te bekijken, zijn we even langs de kassa gelopen. In eerste instantie dachten we aan een moderne dans voorstelling, maar tijdens het opvragen van de benodigde informatie kwamen we erachter dat de schow ' Spicks and Speck-tacular' weliswaar nog steeds uitverkocht was, maar dat er net twee kaartjes waren teruggebracht. Over inburgeren gesproken. Deze show is namelijk gebasseerd op een hier ongelofelijk populair tv-programma. Daar moesten we natuurlijk heen! Wat was het dan in vredesnaam voor een show? Normaliter is het een tv-programma waarin allerlei bekende mensen muziekvragen moeten beantwoorden. Dit programma wordt gepresenteerd door een host en twee vaste teamcaptains. Bij opkomst bleek al direct hoe populair deze lui waren. De zaal werd afgebroken voordat ze ook maar iets gedaan hadden. De host bleek een ontzettend grappige en voor ons gelukkig goed te volgen cabaretier te zijn. Na wat initiële grappen werden er 8 mensen uit het publiek gekozen die mee mochten doen. Toen kon er, onder begeleiding van de te coole live band, begonnen worden met de daadwerkelijke quiz. We hebben genoten en zijn nu natuurlijk ook fan van het tv-programma 'Spicks and Specks'.

De volgende dag zijn we -geheel conform ons inburgeringsprogramma- naar de Australia Zoo geweest. De dierentuin van Ozzies populairste crocodile hunter, wijlen Steve Irwin. Bij binnenkomst bleek het al meteen niet meer mis te kunnen gaan (let op de wegwijzers linksonder):



We hadden bedacht dat we even snel langs de dierentuin zouden gaan, maar uiteindelijk zijn we er een hele dag geweest. Het was echt superleuk, een echt educatief centrum met allerlei demonstraties. Zo hebben we schildpadden gevoerd, koala's geaaid en allerlei roofvogels van dichtbij kunnen zien.



Er was natuurlijk ook een kangoeroe verblijf (Roo Heaven) en na wat aanmoediging vond de kangoeroe het (bijna?) net zo leuk als Caren.



Verder beginnen we ons inmiddels ook behoorlijk te bekwamen in de zogeheten Ozzie Talk. Australiërs korten namelijk werkelijk alle woorden af (om ze vervolgens weer te verlengen door ze te verkleinen, maar goed). We hebben het nu dus alleen nog maar over Ozzie (Australian), mozzie (mosquito), piccie (picture), veggie (vegetable), barbie (barbecue), etc. etc..

Volgende keer nieuwe woorden, of in ieder geval nieuwe avonturen.