zondag 25 november 2007

Tour de France Polynesië

Een week voordat we naar Frans-Polynesië (FP) zouden vliegen, begonnen we ons toch wat zorgen te maken. We hadden geen Lonely Planet en hadden ons slecht (lees: niet) voorbereid en dus eigenlijk geen idee wat te verwachten, wat te doen en waar te slapen. Die zorgen werden ook nog eens versterkt door alle rechtsomgaande wereldreizigers die het alleen maar hadden over de enorm hoge prijzen.

Gelukkig kwamen er diezelfde week twee FP-ers op de camping te staan die zelf net aan hun wereldreis waren begonnen. Zij hebben vervolgens ons notitiebloek volgeschreven met handige tips. Heel fijn. Die informatie tezamen met een antieke Duitse reisgids uit 1530 oid die ergens op de camping lag leverde iets meer duidelijkheid op.

Voor de mensen die net zo weinig over FP weten als wij (toen we begonnen), hier eerst maar even wat achtergrondinformatie. Er wordt Tahitiaans gesproken en als kolonie van Frankrijk natuurlijk ook Frans. FP bestaat uit zo'n 118 bewoonde eilanden die verspreid liggen in een gebied groter dan Europa. Deze eilanden zijn onderverdeeld in een vijftal eilandengroepen, waarvan de Society eilanden de bekendste zijn. Deze archipel bevat het grootste eiland van heel FP, te weten Tahiti met als hoofdstad Pape'ete. In heel FP wonen ongeveer 260.000 mensen, waarvan 170.000 in Tahiti. Wij hebben uiteindelijk de volgende eilanden bezocht: Mo'orea, Huahine, Bora Bora en Maupiti. Allen onderdeel van de Society eilanden. We hebben zelfs een kaartje op kunnen duikelen:



De eerste dagen in FP hebben we het wel even zwaar gehad. Ten eerste moesten we wennen aan de prijzen. Samen met Japan schijnt FP een van de duurste landen ter wereld te zijn. Onze inschatting is dat het in het algemeen zo'n 20% duurder is dan Nederland. Maar ja, als wereldreizigers hebben wij nu een iets ander budget dan toen wij nog in Nederland woonden en bovendien waren we net gewend geraakt aan het relatief goedkope Zuid-Amerika. Internet was bijvoorbeeld ook heel erg duur. Per uur betaalde je hier, afhankelijk van het eiland, tussen de 8 tot maar liefst 16 Euro!! Wij vonden het verder opvallend dat FP, ondanks de hele hoge prijzen, niet een heel modern land is. De hoofdstad is ietwat vervallen, mensen wonen -zeker op de kleinere eilanden- in simpele hutten en de auto's en overige transportmiddelen zijn ook allemaal vrij oud. De bankbiljetten waren wel weer super, ze zijn echt enorm en net een reclamefolder.



Ten tweede hadden we, vooral de eerste week op Mo'orea, heel veel last van de muggen. Uiteraard probeerden we wel onder een laken te slapen, maar het was gewoon te warm, dus: of zwetend half wakker in bed liggen, of geprikt worden. Eigenlijk was het helemaal geen keuze en dus we sliepen bijzonder slecht en werden toch nog volledig lek geprikt. Rinze bleek na de tweede nacht 22 keer gestoken te zijn... in zijn rug wel te verstaan. Uiteindelijk vonden we redding in een soort wierrookspiraal, die door onze Argentijnse buren werd aangeraden. We hadden er weinig vertrouwen in, maar waren inmiddels bereid om alles te proberen. En warempel, dat spul werkte echt als een dolle. Je moest het alleen niet vlak voor je ging slapen aansteken, want de muggen (en alle overige insecten) kwamen echt letterlijk dood uit de lucht vallen. Niet heel prettig als je in bed ligt. Na aanschaf van een behoorlijk aantal pakjes van dit spul en het vertrek van Mo'orea, waar de muggenpopulatie achteraf gezien veel groter was dan op de andere eilanden, is het muggenprobleem de laatste periode in FP aanzienlijk verminderd (NB dit is dus niet hetzelfde als opgelost) en ging het met de slaap en het humeur ook weer een stuk beter.

Omdat onze Tahitiaanse vrienden (uit Paaseiland) ons al hadden verteld dat Pape'ete niet erg bijzonder is, zijn we zo snel mogelijk naar een ander eiland gegaan. Na 1 nachtje in Pape'ete hebben we dan ook meteen de boot naar Mo'orea gepakt. Omdat Mo'orea makkelijk en goedkoop vanaf Pape'ete te bereiken is, staat dit eiland bekend als een backpackerseiland. We hoopten op schappelijke prijzen. Helaas, we betaalden ongeveer 56 Euro voor een hutje, waarbij we het toilet en de koude (!) douche met anderen moesten deel. De theorie achter het gebrek aan warm water is dat het buiten zo warm is dat je helemaal geen warm water meer nodig hebt om te douchen. Vooral de eerste dagen waren we het daar zwaar mee oneens, maar eerlijkheidshalve moeten we wel toegeven dat het na een paar dagen toch wel redelijk begon te wennen en af en toe zelfs wel plezierig was (aldus Rinze...).
In Mo'orea zijn we eerst naar Mark's Place Paradise gegaan. Ten eerste omdat we daar al goede verhalen over hadden gehoord en ten tweede omdat we Mark toevallig in Pape'ete al tegen het lijf liepen en hij een geschikte vent bleek. Mark's Place Paradise lag niet direct aan de zee, maar een beetje in de bossen. Erg mooi.



Helaas bleek al snel dat Mark's Place overal erg ver vandaan lag. Afgezien van de supermarkt was het zwemstrand, het dorpje en de bezienswaardigheden niet te belopen. Daarnaast is het openbaar vervoer hier zo goed als nonexistent. Niet handig want Mo'orea is toch nog zo'n 60 km in omtrek. Maar ja, zoals altijd heeft elk nadeel ook zijn voordeel. Door het gebrek aan OV is het hier heel gebruikelijk om te liften en dat bleek echt hartstikke leuk. We hoefden nooit lang op een ritje te wachten en het is echt dé manier om locals te ontmoeten. Zo kwamen we echt veel te weten over het eiland en zijn bewoners. Met name vanwege de afstanden, zijn we verkast naar Chez Nelson. Dit lag letterlijk aan het strand en in een (heel) klein dorpje. Onze bungalow had werkelijk een fantastisch uitzicht op zee en met name de zonsondergangen waren echt ongelofelijk mooi.


Zoals je op de foto's misschien al ziet is het bijzondere hier dat het rif en dus de branding een stuk van het eiland af ligt. Het water tussen het eiland en het rif wordt de lagoon genoemd. Hier is het water heel rustig en neemt onwerkelijke kleuren blauw aan. Omdat het ook vaak ondiep is, zijn er vissen en vaak koraal te zien. Heel speciaal.



Na wat daagjes op Mo'orea kwamen we tot de conclusie dat we meer van FP wilden zien dan 'alleen' Tahiti en Mo'orea. Onder het mom van ' de aanval is de beste verdediding' hadden we besloten dat we dan misschien maar moesten gaan splurgen. Dus op naar de Air Tahiti office. Daar hadden ze een foldertje met prijzen en mogelijke airpassen (=kortingspassen) en de verschillende vluchttijden. Vooral de 'Bora Bora pass' klonk erg aantrekkelijk. Zowel qua prijs als mogelijkheden. Er zaten alleen wel wat kleine beperkingen aan. We hebben dan ook wel een uur zitten puzzelen op een mogelijk reisschema, maar stiekem vond vooral Caren dat juist heel leuk.

Toen we bij de balie aankwamen om te kijken of het ook echt mogelijk was om de air pass te kopen, viel de dame van Air Tahiti vervolgens van de ene in de andere verbazing. Ten eerste omdat we zelf al het schema uit hadden gezocht, ten tweede omdat het schema helemaal bleek te kloppen, ten derde omdat, ondanks de korte termijn, er op alle vluchten nog plaatsen beschikbaar waren en tot slot vanwege de prijs. Een retourtje naar Bora Bora was al bijna net zo duur als onze air pass. Kortom wij waren er helemaal mee in onze sas.
Wat gingen we dan doen? Eerst vanuit Pape'ete voor 3 nachten naar Huahine. Dan van Huahine naar Bora Bora. Slechts 2 nachten. Vervolgens van Bora Bora voor maar liefst 4 nachten naar Maupiti (de aanrader van onze lokale vrienden uit Paaseiland). En tot slot natuurlijk van Maupiti terug naar Pape'ete. En dat alles voor 'slechts' 275 Euro. Voor Polynesische begrippen eigenlijk gewoon gratis. Vervolgens nog van iemand een Lonely Planet geleend om hotelletjes op te zoeken en te boeken (en te zorgen dat we werden opgepikt van het vliegveld). Daarna nog een paar dagen de tijd om te genieten van Mo'orea.

Tot slot hebben we op Mo'orea nog een heftige fietstocht gemaakt naar een uitkijkpunt, waarna we maar eens even bij het Sheraton zijn gaan kijken. Met 500 Euro per nacht voor een kamer op het water (zie foto) toch één van de duurste hotels op Mo'orea. Wij hebben het maar even bij een lunch gehouden...



Na terugkomst in Pape'ete zijn we dezelfde dag aan onze tour begonnen. Eerste stop dus Huahine, +/- 5600 inwoners en 75 km2 groot. Hier sliepen we in Fare, de ' hoofdstad', zodat we boodschappen konden doen bij de enige supermarkt om zelf te kunnen koken. Deze supermarkt was, helemaal vergeleken met Paaseiland, verrassend goed bevoorraad met o.a. kaas uit NL en producten uit Australië, Nieuw Zeeland, Amerika en Frankrijk. Sowieso vonden we die Franse invloed wel prima. Lekker veel stokbrood en (chocolade-)croissantjes gegeten. Alleen de taal! Na vier maanden Zuid-Amerika konden we geen fatsoenlijke Franse zin meer produceren. Er kwam alleen Spaans uit.
Huahine zelf staat bekend als het wilde eiland, wat slaat op het natuur en niet de inwoners. Na een dagje rondtouren in een huurauto konden we dit bevestigen.


Vervolgens op naar Bora Bora, +/- 7000 inwoners en 38 km2. Dit is het meest toeristische eiland en staat bekend als het eiland met de mooiste lagoon van FP. Eerst wilden we hier niet heengaan vanwege de hype, maar met de airpass was het toch stiekem wel leuk om een kijkje te nemen. Het was inderdaad 'over the top' met luxe resorts en te rare excursies. Zo kon je o.a. in een glazen onderzeeboot naar 40 (!!) meter diepte duiken. En het duurste hotel schijnt vol te zitten met bobo's, hollywoodsterren en royalty, maar die hebben wij allemaal niet gezien. Vreemd...
De lagoon was in ieder geval wel echt heel erg mooi.



Onze laatste bestemming was Maupiti, +/- 1000 inwoners en 22 km2. Dit eiland en haar motu's (omringende kleine eilandjes) is erg klein en veeeel minder toeristisch dan Bora Bora. De locals hier moeten niets hebben van grote hotelketens en/of resorts en hebben tot nu toe dan ook alle voorstellen met deze strekking weggestemd. Hier wilden we dus wel vier nachtjes blijven. Omdat er op onze motu geen supermarkt was hebben we besloten volpension te nemen. Inderdaad niet goedkoop, maar wel fantastisch lekker. Er werd elke dag uitgebreid gekookt door het gezin en ze deden echt hun best. De vier dagen hebben we alle lokale specialiteiten, waaronder uiteraard veel vis mogen proberen.
Het was zo geïsoleerd dat we ons echt net Robinson Crusoë voelden. Lekker op het eiland liggen, beetje zwemmen en af en toe een beetje kayakken naar de rand van het rif waar we echt diverse grote haaien (black-tips) hebben gezien. Heel cool!




Eén van de dagen hebben wij ons op het hoofdeiland af laten zeten (middels motorboot) om de hoogste 'berg' (380 meter) te beklimmen. Er was wel een pad, maar soms moesten we echt met handen en voeten klimmen. Toch doorgegaan en het uitzicht was echt prachtig.



Het eilandje links (1ste foto) was onze motu. Klein he?

Na Maupiti was het tijd om terug te gaan naar Pape'ete, waar we nog een eilandtour hebben gedaan. Heel opvallend is dat Tahiti in tegenstelling tot de andere schitterende eilanden zelf eigenlijk helemaal geen betoverende witte stranden heeft. Omdat dit voor veel toeristen een beetje een tegenvaller is, gaat de overheid binnenkort een wit strand aan laten leggen....
Nou ja, hoewel het wel leuk was om toch het hele eiland even gezien te hebben vonden wij het nog steeds vrij saai. We waren dus blij dat we de volgende dag door zouden vliegen naar Sydney. Maar eenmaal op het vliegveld stond onze vlucht niet op de borden. Wat rondgevraagd en men zei dat de vlucht naar de volgende dag was verzet. Toch maar even op internet in onze itinerary gekeken. Bleek dat onze vlucht in de afgelopen 3 weken een dag naar voren was gezet!? PANIEK. We hadden van ons reisbureau begrepen dat als we een vlucht niet zouden nemen, dit zou gelden als een no-show met als gevolg dat je volledige ticket wordt verwijderd. In ieder geval snel met Qantas gebeld en die mevrouw kon ons gelukkig zonder problemen of extra kosten omboeken naar de vlucht van de volgende dag. Doordat we snel zijn omgeboekt zijn onze vervolgvluchten ook niet vervallen. Pfew, eind goed al goed en een dag later dan verwacht toch in Sydney aangekomen....

We beloven dat we de volgende keer korter van stof zullen zijn!

1 opmerking:

Anoniem zei

Hahaha, lachen gieren brullen. Wat een verhalen, what can i say.
Blijft leuk om met jullie mee te reizen, vooral als het 16u10 op je werk is en je een beetje gaar bent.
Super hoor!
Have fun guys!
Liefs Nienke

Landkaart Nederland

Landkaart Thailand

Landkaart India

Landkaart Cambodja

Landkaart Laos

Landkaart China

Kaart Yunnan

Hier nog een kaartje met iets meer detail.

Landkaart Vietnam

Landkaart Filipijnen

Landkaart Australië

Landkaart Frans-Polynesië

Landkaart Chili

Landkaart Peru

Landkaart Argentinië