Y'all come back now!

Ook in Texas vinden ze het ontbijt de meest belangrijke maaltijd van de dag.

Vervolgens blijken pancakes of waffles onder een gezonde invulling te vallen. Vergeleken met de volledige maaltijden die je hier ook onder het kopje breakfast kunt bestellen misschien nog waar ook. Denk aan cinnamon rolls, muffins, hamburgers, steaks, breakfast tacos etc. En dit alles natuurlijk in Amerikaanse porties.

We zaten dus enigszins ongepland in Dallas aan het ontbijt. Wij kenden Dallas vooral van de moord op JFK, snel wat inlezen dus. We waren niet de enigen blijkbaar: er was een JFK- wandeltour, JFK- memorial, JFK-museum en zelfs een plein om complottheorieën uit te wisselen. Na een middagdutje (onze vlucht vanuit Boston naar Dallas was wel heeeeeel vroeg) gingen we naar het Sixth Floor museum. Vanuit dit gebouw is op vrijdag 22 november 1963 president John F. Kennedy neergeschoten. De vermoedelijke schutter Lee Harvey Oswald werd een paar uur later opgepakt om vervolgens 2 dagen later zelf ook doodgeschoten te worden door een eigenaar van een nachtclub. Het museum ging uitgebreid in op de aanloop naar de betreffende dag om vervolgens per seconde het schietmoment te bespreken. We werden er helemaal ingezogen! De eerste foto laat het raam zien waarvandaan is geschoten. Op de tweede is te zien op welke plek JFK is geraakt (x marks the spot).

Na het museum en de memorial hadden we wel genoeg JFK gezien en zijn we lekker door de stad gaan slenteren. Dallas is ook nog gewoon een grote stad met zo'n 1,2 mln inwoners. Vooral genoten van de warmte op onze huid.

De volgende stop was Nacogdoches. In ieder geval naar eigen zeggen het oudste stadje in Texas. Dat bleek een vaag verhaal over stadsrechten uitgedeeld door Spaanse kolonisten. Het oude centrum was in ieder geval erg schattig.

Al rijdend richting dit gebied bleek ons eerste vooroordeel niet te kloppen. In plaats van alleen maar prairie barst het hier van de bossen: 'Piney Woods'. Het gaf in ieder geval een mooie aanleiding voor een kleine boswandeling. Echt bizar om te merken hoe snel je dan in the-middle-of-nowhere bent. Je komt werkelijk niemand tegen en de mobiel heeft geen bereik meer. Het vooroordeel dat iedereen klinkt als George W. Bush klopt trouwens wel. Elke zin  lijkt standaard de term y'all te bevatten...

Na de wandeling lustten we wel wat. Op het eerste oog lijkt het steeds moeilijk iets leuks te vinden. Het barst hier werkelijk van de fastfoodketens inclusief drive through.

Wij willen liever wat gezonder en gezelliger eten. De restaurantjes zien er van buiten echter nogal onaantrekkelijk uit. Zo zat er op het terrein van ons motel een Chinees/Japanner/Thai in een blok beton met slechts twee ramen die ook nog eens geblindeerd waren. En buiten hing ook geen menukaart. We dachten bijna dat 'restaurant' een dekmantel was voor een massagesalon of vage club. Vanwege het gegarandeerde bereik van de babyfoon-walkietalkie besloten we de gok te nemen. En wat bleek? Het was echt een Chinees/Japans/Thais restaurant. Van binnen ook nog gezellig aangekleed! Caren dus aan de sushi en Rinze aan de Pad Thai (genoeg voor 3 personen). En natuurlijk met de gebruikelijke gratis refills. We drinken hier zo mogelijk nog meer Cola light dan thuis......

Tot nu toe zijn we er gelukkig iedere keer weer in geslaagd een charmant plekje met lekker eten te vinden. Met als hoogtepunt een koffiebarretje dat we tijdens een wandelingetje zagen. Of eigenlijk zagen we alleen een affiche 'Murder by chocolate'. Dat klonk zo goed dat we op onderzoek uitgingen. In - wederom- een lelijk betonnen gebouw moesten we een donkere trap op. En daar bleek een mystery koffiebar te zitten?!? Echt briljant! Dit was nog maar de ingang om over de inrichting en geheime deuren maar te zwijgen.

Inmiddels zaten we bij Clear Lake. Dit ligt net buiten Houston. Deze laatste is met 2,3 mln inwoners echt een behoorlijke stad. Clear Lake klinkt idyllisch, maar we zaten gewoon langs de snelweg. Het is echt onbegrijpelijk hoe dol die Amerikanen op auto's en asfalt zijn. Goed, wel een handige uitvalsbasis en er is hier genoeg te doen. Allereerst een bezoekje aan de NASA. Bijzonder om the real thing in het echt te zien. Maar eerlijk gezegd vonden we de space expo in Noordwijk informatiever en natuurlijk een stuk dichter bij huis.

Het museum of natural history was daarentegen werkelijk geweldig. Met name de expositie over de pre-historie was helemaal te gek. Er stonden/hingen tientallen geraamten van dieren. Daartussen nog allemaal fossielen en tekeningen van hoe de dieren er ongeveer uitzagen. We waanden ons echt in Jurrasic park. Mare was dit keer niet de enige die regelmatig 'oooooh' zei.

Na bezoekjes aan de toeristische boardwalk (Kemah), het aquarium (Mare was zwaar onder de indruk van het pronkstuk: een witte.... Bengaalse tijger (?)) en natuurlijk de Sky lounge (met dank aan J.P.Morgan) hebben we ook Houston achter ons gelaten.

Volgende keer meer over het 'echte' Texas geïnspireerd door ons verblijf in de 'Cowboy Capital of Texas'.....