zaterdag 26 januari 2013

Wildlife

Na het parkeren van onze camper op de boot (best spannend) duurde de overtocht naar het Zuideiland zo'n 3,5 uur. Nieuw Zeeland telt in totaal 4,4 miljoen inwoners, waarvan driekwart op het Noordeiland woont. Het Zuideiland beloofde dus behoorlijk uitgestorven te zijn. Door de harde wind was het nog best een schommelend ritje. Na aankomst zijn we doorgereden naar een camping in het piepkleine plaatsje Momorangi. Al snel kwamen we erachter dat allerlei weerwaarschuwingen af waren gegeven voor ons gebied. Heel veel regen en windstoten tot maar liefst 140 km per uur!! Ojee... 
Niet echt ideale omstandigheden om te gaan rijden met een camper. Daarom besloten we hier het slechte weer uit te zingen. Qua proviand geen probleem. In Wellington hadden we voldoende boodschappen gedaan. Ons koelkastje zat helemaal vol.

Die nacht en ook de volgende dag heeft het werkelijk aan één stuk door geregend (de wind viel mee). Ergens hadden we wel zin in een dagje chillen en hebben we ons vermaakt met (heel veel) afleveringen van Dexter. Mare maakte van de gelegenheid gebruik om eens uitgebreid bij te slapen. De dag erna scheen gelukkig de zon weer (1 dag opgesloten in de camper is echt genoeg) en zagen we hoe mooi het gebied is. 




Een beetje wereldvreemd (misschien toch iets te veel Dexter...) zijn we doorgereden naar Kaikoura. Dé plek om diverse dieren te spotten zoals walvissen, zeehonden, dolfijnen, enz. Bij het binnenrijden maar meteen gestopt bij de zeehondenkolonie. 


Natuurlijk een goed begin, maar wij hadden onze zinnen gezet op het spotten van een echte walvis. Tot onze schrik (en verontwaardiging) lazen we dat kinderen onder de 3 niet mee mochten op de boot. Tssss!! Toen bleek dat we voor slechts een paar tientjes extra met een (privé)vliegtuigje de walvissen konden gaan spotten. Naast het feit dat Mare (gratis) mee mocht en vliegen leuk is, heeft het als voordeel dat je het hele beest ziet ipv alleen een staart of een kop. Bij de airport, wat meer een stukje asfalt naast de hoofdweg was, kregen we eerst een beetje achtergrondinfo. De walvissoort die hier permanent verblijft is de sperm whale (potvis). Ze komen hierheen om op te groeien. Vanwege een diepe kloof voor de kust en bepaalde stromingen, is er hier volop eten. Wij hadden ons nooit zo gerealiseerd dat er walvissen waren die iets anders eten dan plankton. Nou, de potvis is er daar 1 van met dolfijnen, haaien en reuzeninktvissen op het menu. Helemaal geïnspireerd stapten we in het vliegtuig, klaar om die potvis in het echt te zien! 
Het vliegtuig was een 4 seater en klonk als een grasmaaier, maar vloog als een zonnetje. We vonden het helemaal fantastisch, het uitzicht was prachtig. 




Maar de potvissen lieten zich niet zien. Halverwege de vlucht kwamen we wel een verrassing tegen, namelijk een groep Grienden (long finned pilot whales). Wat gaaf was dat! Vanuit de lucht zie je inderdaad de hele walvis, en ook hoe ze naast elkaar zwemmen. Heel mooi. De piloot wilde er zeker van zijn dat we ze goed zagen en deed wat extra rondjes om de vissen (waren wij even blij dat de antiwagenziektepilletjes ook in de lucht werken).





Na de landing vertelde onze piloot dat dit pas de tweede keer was dat hij deze soort had gezien. Wij waren in ieder geval helemaal tevreden.



Hierna wilden we naar de westkust. We hadden fantastisch weer in Kaikoura en dat beviel erg goed. De voorspellingen voor de westkust waren echter niet best. Sowieso valt hier iets van 5 meter regen per jaar, dus de kans dat het regent is nogal groot. Omdat het ook aan de oostkust wat minder zou worden zijn we toch op pad gegaan. Natuurlijk niet zonder eerst op een mooi plekje met interessant gezelschap te ontbijten.



Dat flexibele is wel erg leuk aan een camper.

Om de route wat op te breken hebben we een nachtje in Hanmer Springs geslapen. Een klein dorpje tegen de bergen aan, vooral bekend vanwege de aanwezige hot springs. Die moesten we zeker even uitproberen. Lekker!



Op weg naar de camping viel ons oog op deze geparkeerde auto midden in het dorp.



Of eigenlijk vooral op de vracht. De eigenaar vertelde dat hij hem net had geschoten en dat de rest in de auto lag....

En verder gaat hier natuurlijk ook de zon gewoon onder. Om 22 uur dat dan weer wel. Lekker hoor.



1 opmerking:

Erwin zei

Dank voor de sympathieke timing. Op zaterdagochtend met een ccaappuucciinnoo er bij is het veel beter lezen (en beter te accepteren) dan op maandagochtend op kantoor zo'n mail te openen....

Landkaart Nederland

Landkaart Thailand

Landkaart India

Landkaart Cambodja

Landkaart Laos

Landkaart China

Kaart Yunnan

Hier nog een kaartje met iets meer detail.

Landkaart Vietnam

Landkaart Filipijnen

Landkaart Australië

Landkaart Frans-Polynesië

Landkaart Chili

Landkaart Peru

Landkaart Argentinië