Gloeiende gloeiende

Met onze vrachtwagen (camper) richting Rotorua gereden. Omdat we pas laat op pad konden, sliepen we in Matamata. Toevallig een toeristische trekpleister omdat veel Lord of the Rings- en Hobbitscenes hier zijn opgenomen. Zelfs het lokale VVV-kantoor was een Hobbithuis (vergeten foto te maken) !?! Wij hebben de Hobbitontour maar even gelaten voor wat ie was en gingen snel door naar Rotorua. Een indrukwekkend gebied waar je niet om de geothermische activiteit heen kunt. Spuitende geisers, kokende meren (echt waar), heet waterbronnen en exploderende modder (of eigenlijk kokende modder), maar vooral ook veel rotte-eierengeur. Met al deze 'warmte' in de grond heeft iedere zichzelfrespecterende camping (hotel/motel) in de omgeving uiteraard een eigen thermale hot pool. Zo ook de onze. Heerlijk om 's avonds lekker in te liggen om bij te komen van de dag.

In Rotorua hebben we diverse plekken bezocht. Allereerst zijn we gewoon een beetje gaan wandelen door het park naast/in het stadje. Echt bizar hoe net naast de speeltuin en de weg het stoom overal omhoog komt. Omdat de stoom ook onder een vijver of modderpoel naar boven komt kan dit gewoon gaan koken. Gelukkig hadden ze er op de gevaarlijkste plekken nog wel even een hek omheen gezet. Mare hebben we maar even in de buggy laten zitten... 

Hierna was het tijd voor het echte werk. Eerst naar 'Te Whakareware-watanga o te Ope Taua a Wahiao' oftewel 'Whaka'. Dit is een heus Maorisch dorpje (ze wonen er nog), midden tussen de thermische activiteit. Erg indrukwekkend om hier rond te lopen met oa een geiser die zo'n 20 keer per dag actief is en al spuitend hoogtes bereikt van rond de 30 meter. De geur was trouwens af en toe echt niet te harden, je zou er maar wonen. 

En natuurlijk hebben we ook een traditioneel bereid maiskolfje gegeten...



De volgende activiteit op ons programma was Hells gate. Dusdanig indrukwekkend dat Rinze zelfs nog wat herinneringen had van zijn vorige bezoek in 1988.





Ook deze keer was het prachtig. Hierna konden we met een gerust hart Rotorua en de rotte eieren achter ons laten.

De camper bevalt ondertussen erg goed. Het is heel fijn om altijd alles bij je te hebben en we worden steeds handiger in het spotten van de mooie plekjes. Mare slaapt in de alkoof (dat moesten wij de eerste keer ook even opzoeken). Met tent en al, want dat is best ruim. Er zitten heel handig gordijntjes (en een veiligheidsnet) voor, zodat we in en uit kunnen lopen terwijl ze slaapt. Daarnaast heeft Mare het fenomeen speeltuin ontdekt. Dat kamperen vindt ze wel wat...







 

Een aantal dagen later was het tijd voor iets heel anders. Na een aardig bezoekje aan de Glowworm cave (vooral heel duur voor 10 minuten naar gloeiende wormen kijken (die ook nog eens geen echte wormen zijn)) bleek 'ineens' het national park Tongariro op de route te liggen. Een heuse World Heritage site. Wat een gaaf en ruig gebied zeg.









Iemand Mount Doom al herkend?

Ivm de reeds geboekte overtocht naar het Zuideiland hadden we één echte dag in Wellington, de hoofdstad van NZ. Een erg leuke dag want het is een hele fijne stad met een lekkere vibe. Uiteraard zal het mooie weer zeker mee hebben gespeeld.







Vanwege de zon worden we trouwens gewaarschuwd fors zonnebrand te smeren. De UV-factor is hier vele malen hoger dan in NL. Als uitsmuiter de oorzaak hiervan. Ten eerste is de ozonlaag boven NZ dunner. Ten tweede is hier veel minder luchtvervuiling, waardoor minder UV uit de lucht gefilterd wordt. Jaja, luchtvervuiling heeft blijkbaar ook een positieve kant. Tot slot staat de aarde in de zomermaanden van NZ dichter bij de zon dan bv het Middellandse zeegebied in onze zomer. Dit vanwege de draaiing van de aarde om de zon. Zo, weer wat geleerd...